Het zijn Plaesters, maer zy genesen niet.
ALs den Prins van Orangen op de Spaense sekere victorije had verkregen, waren ettelijcke Spangiaerden binnen Ceulen in een Waerts huys, drinckende, glasen brekende, en andere ghetier aenstellende, als waren zy vol vreughde over eenighe victorie: Maer d'Heer Iohan Ketteler een Duyts doenmaels daer komende, sondt stillekens sijn Dienaer om te vernemen watter gaens was by sommige Koopluyden, die hem seyden, datte Spaense dapper gheslaghen waren; Doe wert Ketteler gram: En als hy sach datte Spanjaerden een glas braken, hy dede oock soo: Waer over sy de boeverije merckten dat hy kennis van de saeck had. Dits een natuyre der Spanjaerden datse geern haer ongeluck met vreugde vergeten.
Als Tromp de Spaense Vloot in Duyns had gheslaghen, mocht niemandt in Spangen op lijf straffe daer yets van particulariseeren, maer het teghendeel vertellen, datte Hollanders om de