Als de reden op hout, wort de Mensch een Beest.
HArdeknute was de derde en leste Deense Koning in Engelant, dese was soo wreet, dat hy om wraeck over zijn overleden Broeder te nemen, des selfs doode Lichaem dede opgraven, en in de Temse smijten: Daer het langen tijt lagh, tot het door een Visser zijnde gevonden, op het Kerck-hof der Deenen te Londen is begraven: Hardeknute was soo vraed-achtigh, dat men hem, Vercken-smoel noemden: Want zijn Tafelen waren viermael daegs gedeckt, sich niet anders dan met vreten en suypen bekommerende: Waer door hy op sekere Maeltijt zijnde plotselijck sonder spreken nedergestort, en tot blijdschap van sijne Onderdanen, doot op de vloer ne'er gevallen is: Sulck datmen ter eeren van hem een Jaerlijcksen dag heeft ghehouden, die men noemden Verckensdagh.