Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

De Vreugd der Sotten, is seltsaem.

EEn Schoutinne in Duytslandt haer Man nieulijckx dat Ampt ghekregen hebbende, quam den naesten Sondagh ter Kercken, dat sy anders niet veel gewoon was te doen: Als de

[p. 85]

Predicatie gedaen was, stont al het Volck over eynde, om de Zegeninghe van wegh gaen te ontfangen, soo meynde zy, datmen sulckx haer ter eeren dede, dies seyde zy, zit, zit lieve Nabuyren, ick en begeer so grooten eer niet, 'tgedenckt my wel dat ick oock een Vrou was als gy-lieden nu zijt? Waer over dapper gelachen wiert: Te meer om dat sy haer Jack gheheel verkeert aengedaen had.