Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Onkunde, doet doolen.

VOor de Deur van een Geleert Man, komt eens seecker braef Poët kloppen: Den Geleerden in zijn Studie sijnde‚ most de Deur selfs openen‚ dewijl niemant anders Tuys was: En hy half gestoort om het stijf kloppen, seyde, eer hy wist wie daer voor was; Ick weet luttel onderscheyt, tusschen een ongestuyme klopper

[p. 57]

ende een Ezel: d'Ander van buyten seyde: De Deur is daer tusschen: Als hy nu opende, begosten zy beyde te lachen.