Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

Soete onnoselheyt.

TWee Dom­Heeren te Mentsz gaende spantzeeren, hadden samen eenighe praet van haere Kockinnen: Een blinde Bedelaer daer sу verby gingen, riep‚ Ey ghy Hoogwaerdige Dom-Heeren, geeft my een Aelmissen om Godes wille; Zy vraegde hem, hoe hy wist wie zy waren, sо antwoorden hy: Ey mijn Heeren, ick konde dat wel aen u Christelijcke samen spraeck hooren.