Haerlemsche eerlycke uren, bestaende in korte sin-spreucken, kloecke antwoorden, en vreemde bejegheninghen

't Is prijsselijck als Princen 't ghesnap der onwijse wijsselijck verdraghen.

FRançois, eerste Koning van Vranckrijck, aen sijn Onderdaenen eenighe swarigheden voor gestelt hebbende, begosten zy dapper te klagen, en alsoo dat slach van Volck al vry onghebonden in't spreecken is, so droegen sy nu oock hier seer luttel aensien wegens den Coningh: Sulcks dat wanneer sommige meynden, men soude hun van

[p. 26]

gequetste Maiesteyt aen klagen, François nochtans hem niet ontstelden, maer lachende, seyde Laetse al praten, sy moghen wel wat seggen voor 'tgelt datze sullen moeten op-brengen.