Haerlems oudt liedt-boeck

Van Hansje de Backer;

Stem: Virgili estoi un Enscorseleur.

Hansjen de Backer by der strate was gheganghen,
Hy weckte zijn soete Lief met sanghen,
Hy seyde moy Elsjen laet’er mijn in,
Latet jou ontfermen dat ick buyten bin.

Hansje seyde sy latet jou niet verlangen

Ic sal deur mijn venster een korfjen uythangen

[p. 48]

 

En trect daer met beyde jou voetjes in

 

Ic sal ‘er u inhalen tot mijn slaepkamerkin

 

Hansje was soo geck en dom van sinne

 

Hy sette beyde zijn voetjens daer inne,

 

Zy haelden het op ter halver dracht,

 

Daer lietse Hansje hanghen, den winters koude Nacht.

 

Elsjen had soo sotte domme sinnen

 

Zy ginck tot haer meester op der tinnen,

 

Och meester seyde sy Meester van mijn

 

ic heb te nacht gevangen dat lose backerkijn

 

Heb ghy dat loose Backerijn gevangen

 

Soo haelt hem op, laet hem niet hangen,

 

Laet hem by jou slapen ’t is meer dan tijt

 

Ia laet hem by jou slaepen, hy is wel jou’s ghelijck.

 

Elsjen was soo jonck en dom van sinne

 

Zy haelde Hansje boven op der Tinne,

 

Zy nam hem in haer armkens blanck,

 

En zy ginck by hem slaepen, dat heele Nachtjen lanck.

 

’s Morgens vroegh, en den dagh was op-ghegangen,

 

Hy kusten mooy Elsje al voor haer roode Wangen,

 

Hy voerdese te Brussel al voor dat hoge huys,

 

Hy seyde adieu moy Elsje, ic breng u niet weer t’huys.

 

Hansje (seyde sy) laet jou erbarmen,

 

Ghy heb geslapen in mijn blanke armen

 

Een nachtje drie vier, of wat meer,

 

Ey Hansje verlaeter my nimmermeer!

 

Elsje gy benter so jong en dom een deerne

 

Gy bedriegter de jonge knaepjens geerne

 

Adieu mooy Elsje ick vaere van hier,

 

Adieu mijn boelken, gy sieter my niet meer