Haerlems oudt liedt-boeck

Van twee Koninghs Kinderen.

Stem: Wilt t’samen nu, &c.

Het waeren twee Koninghs Kinderen
Zy hadden malkander soo lief,
Zy konden by malkander niet comen
Het water was veels te diep.

Wat stack zy op drie Keerssen,

Drie Keerssen van twaelf in’t pont,
Om daer me te behouden
’t Konings soontje van iaren was ionc

Met een quam daer een Besje,

Een ouwe fenijnde Bes,
En die blies uyt de Keerssen,
Daer verdroncker die Ionge helt.

[p. 46]

 

Och moeder seydse moeder

 

Mijn hoofje doet mijnder soo wee,

 

Mocht icker een kort half uertje

 

Spanceren al langhes die Zee.

 

Och dochter seydse dochter,

 

Alleen en meught gy niet gaen,

 

Weckt op u Ionghste Suster

 

En laeter die met u gaen.

 

Mijn alder-ionghste suster

 

Datse alsoo kleynen kindt,

 

Zy pluckter maer alle die Roosjes

 

Die zy in haren weghen vindt.

 

Zy pluckter maer alle de Roosjes

 

En die bladeren laet zy staen,

 

Dan segghen maer alle die Lieden,

 

Dat hebben de Konincks kinderen gedaen.

 

De moeder ginck nae de Kercke,

 

De dochter ginck haren ganck,

 

Zy ginck maer alsoo veere

 

Daer zy haer vaders vissertje vant.

 

Och Visscher seydse Visscher,

 

Mijn Vaders Visscherkijn,

 

Wout ghy my een weynichie vissen,

 

‘t Sou u wel gheloonet zijn.

 

Hy smeet zijn Netten in’t water,

 

De Looties die ginghen te grondt,

 

Hoe haest was daer ghevisschet

 

’t Konings soontje van iaren was iong

 

Wat trock zy van haer hande

 

Een Vingerlinck root van Goudt,

 

Houdt daer mijn Vaders Visscher

 

Daer isser den loon van iou.

 

Zy nam hem in haer armen,

 

Zy kusten hem voor zijn mondt:

 

Och mondeling kost ghy spreecken!

 

Och hartje waert ghyder ghesont

 

Zy nam hem in haer armen

 

Zy sproncker mee in de Zee,

 

Adieu mijn Vader en Moeder,

 

Van u leven siet ghy my niet weer.

 

Adieu mijn Vader en Moeder

 

Mijn Vriendekens alle ghelijck,

 

Adieu mijn Suster en Broeder,

 

Ick vaerder naer ’t Hemelrijck.