Haerlems oudt liedt-boeck
(ca. 1640)–Anoniem Haerlems oudt liedt-boeck–
AuteursrechtvrijStem: In ’t Krieken van, &c.Och Elsje seyd’hy Elsje,
Wel lieve slaep-boele van mijn
Och mocht ick by u slapen
Al in den Arm van dijn, Iae dijn.
By mijn mocht ghy wel slapen,
By mijn mocht ghy wel zijn,
Maer eerst soo moest ick weten
Wat datter mijn loontje sou zijn, etc.
Woudt ghy dat geeren weten
Wat datter u loontje sou zijn,
’t Kasteel van Rijpermonde
Daer sult gy vroutje van zijn, ja zijn.
Dat ick daer Vrouw van wesen,
Sal ick daer Vrouwtje dan zijn:
Zoo treedt al dan jou paerde
En doeter u wille met mijn, ja mijn
Den Ruyter trat van zijn paerde
Al in dat groene gras,
Hy speelde met het moye meysje
Zo lang dat zy moede was: ha was
Als nu den loosen Ruyter
Zijn willetje hadde ghedaen,
Hy sey staet op Ionckvrouwe,
Gy meugt wel thuyswaert gaen, etc.
Den waer soo soud ick rijden?
Och waer soo soud’ ick gaen?
Had ghy my Maghet ghelaten
Ghy had veel beter gedaen, ja daen.
Had ick u Maghet ghevonden,
Mijn over soete Lief,
Ick had u mee begheven,
Van herten had ick u so lief, ja lief.
Dat Meysje keerden haer omme
En zy liet over haer gaen,
Over haer snee witte wanghen
Zoo menighen droevighen traen, Iae traen.
De traentjes die zy weende
Die deden den Ruyter wee,
Zy vielen hem op zijn hartjen
Veel kouder dan haghel of snee, etc.
Zy vielen hem op zijn hartje
Veel kouder als een Ys:
Hy maeckte van dat moye meysje
Zyn echte ghetrouwde wijf, ja wijf
|
|