Haerlems oudt liedt-boeck

Mey-Liedeken;

Stemme: Al die in Zyon zijt, &c.

Den tijdt is hier
Datmen sal vrolic wesen
Want in elck quartier
Den Mey seer lustigh staet:
Sonder dangier
Kan Venus ons ghenesen,

[p. 38]

 

Met Cupido fier

 

Die sal ons geven raedt,

 

Om te verstooren dees nijders tongen quaedt:

 

Want zijt al benijden // seer

 

dat yemant sou v’blijven, meer

 

Selfs zy bezijden // eer

 

Vallen al in misdaedt.

 

Wy zijnse quijt

 

Die ons hier dede smerte,

 

Dies wy met jolijt

 

Brenghen de Mey pleysant,

 

Met appetijt

 

gebruyct elc vreugt int herte

 

Om dat haet en nijt

 

Zoo vast leydt in den handt,

 

Soo wordt de alderliefste

 

Den Lauwerier gheplant:

 

Noyt reynder liefde // soet

 

Pyramus, Tisbe briefde, vroet

 

’t Welcken deur deurgriefde, ‘t bloet

 

doe hyse niet en vant,

 

Hier woont de schoone,

 

Laet ons den Mey gaen dragen

 

Selfs in persoone

 

Als Minnaer toebehoort,

 

Of zy ydoone

 

Schiep inden Mey behagen,

 

Veel vruchts te loone

 

Krijgen wy door haer woort

 

Want haer soete sprake die gaf ons wel confoort,

 

Als zy die t’ontsluyten, plag

 

De geest in swaerder muyten // lagh,

 

Daer men uyt spruyten, sag

 

Reyn liefde met accoort.

 

Princes eerbaer

 

Liefde bracht ons te vooren

 

Dies wy sonder vaer

 

Vielen dus slecht ghesint,

 

Om dat alle jaer

 

Den mey doet vreugt oorboren

 

Metter konsten klaer

 

Met hem diese bemindt:

 

Zoo hebben wy eenpaer

 

Geweest der konsten vrient,

 

Sonder arghe listen // vry,

 

Zo zijn wy Catharinisten,, bly

 

Danckelijc neemt Arriste, gy

 

Van ons, Liefde verwint.