Haerlems oudt liedt-boeck
(ca. 1640)–Anoniem Haerlems oudt liedt-boeck–
AuteursrechtvrijStem: De reyn Liefde, &c.Ik ben nu ghedachtich
Den voorleden tijdt
Hoe ick was woonachtigh
In Vlaender verblijd:
Lustich ende schoone
’t Was daer van als overvloet
Vlaender spandt de Kroone,
Boven alle Landen goet.
d’Inwoonders seer rijcke
’t Was daer seer pleysant
Neeringh des ghelijcke
Was daer oock in ’t Landt:
Vruchten veelderhande
Waren daer seer abondant,
’t Wasser in den lande
Als een Paradijs gheplant.
Veelderhande Dieren
Vantmen oock aldaer
En veel schoon Revieren
In het landt eenpaer
Vloeyden daer ghepresen
Daer in overvloedich Vis
Dit docht my te wesen
Beter alss’m in Hollandt is.
Oock liet Godt daer wassen
Tot ’s menschen ghevoech
Kooren ende Vlassen
Boter, Vleys ghenoech
’t Was een landt voorspoedich
Soo wy doch wel weten elck
Van als overvloedich
Daer bloeyt honich ende melck.
Gingmen hem vermeyen
Langhs den Velde saen
Aen de groene Heyen
Daer vonden wy staen
Vruchten goet van smaecke
Die wy daer pluckten om niet
’t Is een droeve saecke
Dat sulck landt blijft in’t verdriet:
Die gingh met accoorde
In den woude strangh,
Lieffelijck men hoorde
Der Voghelensangh,
En den Nachtegale
Hoorde men daer sonderlingh,
Wiens sangh principale
Alle sangh te boven gingh.
Dat wy zijn verdreven
Wt dees schoon Landou,
Deed’ het sondigh leven:
Want die Heer ghetrouw
Wilde niet verdraghen
Al des menschen boosheydt stout,
d’Inwoonders wild’ hy plaghen,
Om haer sonden menighfout.
| |
[pagina 25]
| |
Want die sonde schadigh
Was daer seer planteyt,
‘t Volck was overdadigh
En vol dertelheydt,
Haet en nijdt, byleynigh,
Hoerdery en overspel,
Dronckenschap niet weynigh
En veel ander boosheydt fel.
Zy waren hoovaerdigh
En vol hoogt en moet,
Storten oock onwaerdigh
Veel onnoosel bloedt:
S’hebbense ghenomen
Verworgt, verdroncken en verbrant,
Daer nae zijn ghekomen
Al dees plaghen in het landt.
Als men heeft gheschreven
Vijftien honderdt iaer,
Tseventigh en seven
In October klaer,
Sagh men in die Landt-palen
In de Lucht (hoort mijn bedien)
Een sterre met veel stralen
Als een Koe om aen te sien.
Die sterre van wonder
Die gingh op Zuydt-Oost,
Daer nae gingh zy onder
In ’t Noordt-West altoos:
Omtrent een Iaer nae desen
In Vlaend’ren de straffe quam,
De Heer moest wel wesen
Op het landt toornigh en gram.
Maer eer Godt noch strafte
Zoo waerschoud’ ons hy:
Maer niemandt en schafte
Op dit teecken vry:
Elck gingh voort in sonden
In boosheydt en overdaedt:
Doen heeft Godt ghesonden
Veel straffen in ’t landt verstaet.
Als d’Oorloghe schadigh
Ons quam over ’t hooft:
d’Inwoonders onghenadigh
Van haer goedt berooft,
Ghevanghen, doodt gheslaghen,
En veel storven van torment,
Vrouwen ende Maghen
Gheschoffiert met groot ellendt.
Noch een swaer sententy
Dat de Heer daer sandt,
Groote Pestilenty
Over ’t gantsche landt,
By duysenden ghestorven
Zijn daer menschen op een dagh,
Zoo is ’t Landt verdorven,
Met veel jammer en gheklagh.
Dieren tijdt met krachte
Was daer oock seer groot,
Datter veel versmachte
Door des jonghers noodt:
Godts straffe ter deghen
Hebben zy verworven swaer,
Zoo zy langhs de weghen
Ginghen, zijn ghestorven daer:
Al die droeve dinghen
Die daer zijn gheschiedt,
Kan ick u niet singhen
Hier al in die Licht:
’t Landt blijft in’t verseeren
Deerelijck om aen te sien,
De Heer wil doch keeren
Dat die plaghen van hen vlien,
’t Landt blijft in ellenden,
Heer doet haer bystandt,
En wilt doch eens wenden
Die plaghen van ’t landt:
Laet doch vrede komen
Die doch wel ghehouden werdt,
Dat elck sonder schromen
Woonen magh daer hy begheert.
Och waert eens ter deghen
| |
[pagina 26]
| |
In vreden voorwaer!
Ick ben wel gheneghen
Tot ons Roeselaer
Ick name de reyse
Mochtmen woonen sonder schrick,
Als ick over peyse
Dat ’t daer was soo lieffelick.
Oorlof Vlaemsche Naty,
Bidt ende begheert
Dat Godt door zijn graty
d’Overheydt eerweert,
In’t regeeren gheve
Wijsheydt, dat wy moghen stil
Vry geloofe hier leven
Soo elck Godt behaghen wil.
Roeselaer en Vriendt
En heeft niet al dat hem dient.
|
|