Haerlems oudt liedt-boeck

[p. 23]

Somer-Liedeken;

Op de Wijse: Die reyn Liefde vierigh.

Ieucht laet vreuchden nu blijcken,
Phoebus heeft met macht
Boream doen wijcken
Dies de Lenten lacht
Siende oock des kouden
Winters fel bedwanck // te niet
Daerom in de wouden
Den Victory sanck // gheschiet.

Iuno heeft den gordel,

Van Venus ontleent
Iupiter tot voordeel
Is met haer vereent,
Vesta na ’t betamen
Heeft nae haren wijden // schoot
Dies de Nimphen t’samen,
Leven in verblijden // groot.

Driades Goddinnen

Worden nieu gekroont
In ’t bewijs van minnen
Tot Adonis toont,
Venus soet van wesen
Haer bloet aen de roosen, root
Al dede Mars desen
Lyden een soo boosen // doot.

Faunen en Silvanen

Hebben wilde vreucht
Herse koele tranen
Lieflijck en vol deucht,
d’Aldersoetste Flora
Des morghens ontfanghen // doet:
Also de schoon Aurora
Komt met roode wanghen // soet.

Zephyr, Aura mede

Blasen koeltjes uyt hebben vrede
Met ghebloemt en kruyt,
En de borne morren
Loopen af de steenen // langst,
Voor Phoetons verdorren
En is nu oock gheenen // angst.

Philomela kele

Hoortmen nacht en dach
Eccho volcht so vele
Als zy immers mach
In Bosschen en rotsen
Men haer doen haer beste // hoort,
Stemme na te botsen
Zy hout geerne ’t leste // woort.

Ceres drijft en baret

Met haer groen ghewas
Op het velt, alwaret
Een Neptunus plas
En Aeolus knapen
Als brooddroncken wichten // snel,
Schijnen vreucht te rapen
Hier in veel te stichten // spel.

In desen tijdt instich,

Door Cypris bestier
Elck gediert onrustich
Voelt der Liefden vier,
Maer begaeft met reden
Menschen u wel te letten // staet,
In oprechte seden
T’houden vast aen wet // en maet,

Denckt hoe dat veel blomen

Door verliefde jeucht
Zijn te voorschijn komen
Dus ghy leeren meucht,
V ghedachten wennen,
Want u oock ghegheven // wort
Door ’t ghebloemt te kennen
’t Voorspel dan u leven // kort.

Zoo Poëten singhen

Liefd’ is blint en mal
Zy is yeders dinghen

[p. 24]

 

Zy verwint het al

 

Maer is onghestadich

 

Vol tranen en swaer // ghesucht,

 

Met veel smerten schadich

 

Sijnde meest eenpaer // bevrught.

 

Het mochten Cupido

 

Wel vervloeckten seer, Ariadne Dydo

 

En veel duysendt meer,

 

Die door onghetrouwe,

 

Minnaers vol bedroch // en list,

 

Komen zijn in rouwe

 

’t Welcke met al noch // en mist.

 

Edel reyn Princessen

 

Vry van herten mondt,

 

d’Alderbeste lessen, Die ghy leeren

 

Weest altijt voorsichtigh

 

Blijft van Hymens beter // vry,

 

Zonder trouwen lichtich

 

Als het laten beter // zy.