Het Haagsche Bosch, waarin te vinden zyn de allernieuwste liederen, die hedendaags gezongen worden

Minneklagt van een Jongman, over de Dood van zyn Beminde.

Op een aangenaame Wys.

1.

Schoon ver van u, blyf ik steeds aan u denken,
Geprangt door rouw, byna verteerd door smart;
By 't Daglicht-gloed, de Nacht my rust moog schenken,
Naar u alleen, naar u verlangd myn hart. (bis.

2.

In 't somber Bosch en lagchende Valeijen,
Zweeft ook uw beeld gestadig aan myn zy;
In 't grilziek lot moog dringen, dringen, vleijen
In een woestyn blyft nog uw beeld by my. (bis.

3.

By 't woest gewoel van rustelooze Menscher,
Of by de rust die tyd en stond my schenkt;
Is 't groot Heel-Al te klein voor myne wenschen
Wanneer myn hart aan uwe vrienschap denkt. (bis.

[p. 36]

 

4.

 

Ja gy alleen vervuld steeds myn gedachten,

 

Dikwerf des Nachts zie'k in myn droom u nog,

 

Ik klaag myn leed, neem deel in myne klagten

 

'k Ontwaak, helaas! o zoet - o wreed bedrog! (bis.

 

5.

 

Als ik herdenk de ras vervlogen tyden,

 

Dan bloeid myn hart daar 'k onophoud'lyk ween,

 

Genooten vreugd doet my steeds dubbel lyden,

 

Met smart en leed vliegen myn dagen heen. (bis.

 

6.

 

Wanneer op Aard' geen ramp my meer zal storen,

 

Myn koud gebeent' ter Grafplaats werd geleid

 

Zal nog myn geest al fluistrend my doen hooren

 

Ik denk aan u ook zelfs in eeuwigheid. (bis.