De Haarlemsche spoorwagen
(na 1863)–Anoniem Haarlemsche spoorwagen, De– Auteursrechtvrij
[pagina 64]
| |
Als ik een net vol meisjes had,
Dan had ik wis een groote schat,
Ik vong er veel, ja groot en klein,
En alle meisjes waren mijn.
De Vogelvanger, tralala,
Is altijd vrolijk, hupsasa,
En ook bekend bij ieder klant,
Bij oud en jong door 't gansche land,
Hij lokt het vogeltje met zijn fluit,
Op de eerste klank het nestje uit,
Hij kan dus blij en vrolijk zijn,
Want alle vogels zijn steeds mijn.
Ja waren alle meisjes mijn,
Dan ruilde ik suiker meer dan wijn,
Die mij d oprechtste liefde bood,
Kreeg 't meeste suiker in haar schoot,
Die mij het beste kussen kan,
Was steeds mijn wijfje en ik haar man,
Zoo dansten we altijd weltevreen,
Vol liefde door het leven heen.
|
|