De Nieuwe Haagsche Nachtegaal


Aan juffrouw L.
Toon: Engelsche Klokke-dans. WAarde Godinne,
[pagina 220]
Volmaakte beeldt Daar Gijsbrechts Stad op boogt; Ik moet beminnen De zoete weeld, Die gy in my vermoogt: Ik voel 't Gewoel Der minne, door en door, Als ik, ô Leonoor, U zie of spreeken hoor; Ia, wanneer in my 't gedacht Maar alleenig op u acht, Zo gevoel ik mijn hart vol gloor. 2. Mijn 's harten hemel Is d' hoogste troon Uws voorhoofds, die vol glans
[pagina 221]
En klaar gewemel Van uw zeer schoon Gezichje blinkt althans. En op Dien top Een goud-geel kroontje praalt, Dat duyzend straaltjes straalt, Door haartjes afgemaalt; Daar de Minne-god mijn hart En mijn zinnen in verwart, Als mijn oog daar zijn licht uyt haalt. 3. Uw roode kaaken En 't vleezig kraal Van uwe lipjes, ach! My meer vermaaken, Dan alle praal,
[pagina 222]
Hoe schoonze weezen mach. Ik speur Geen kleur Geen lidt, noch niets aan dy, (O pronkbeeld van het Y!) Dat niet de heerschappy Heeft genomen van mijn zin, En een vuur ontsteekt van min In een yeder lidt van my. 4. Groote Godinne, Dus aartig, schoon, Vol alderhande kunst; Ach! mocht mijn minne, Tot haaren loon, Genieten uwe gunst; Voorwaar
[pagina 223]
Geen paar, Hoe gunstig en getrouw, Zo hemelsch leeven zouw, Als ik met u Me-vrouw; Neem dan uwen Dienaar aan, Dat hy u ten dienst mach staan In het heylig Echt-gebouw. J.v.Duisberg