|
| |
90. [Wie wonder hayt dat wonder es]
Wie wonder hayt, dat wonder es,
Die mach zich wael zeghenen is.
So mennich wonder nu ghesciet,
5[regelnummer]
Daer ye rijcheyt was bekant,
Van ouder rijcheyt toeghewant,
Daer is nu commers goeden tijt,
Ongheluch heeft daer den strijt;
Daer ye was kommer onde noet,
10[regelnummer]
Daer es rijcheit boven maten groet.
In eenen lande ich vil des sach,
Also mijn wech daerdoer gelach,
Ende wal te voren had gesien,
Wes daer den besten plach gescien.
| |
| |
15[regelnummer]
Enen boemgaert sach ich staen,
So mich dunct in minen waen,
Daer mennich boem in stont gebloyt,
Unde al van eenre stam gegroyt,
Die scoen ende groen daer binnen stoet.
20[regelnummer]
Hi ne had lof of nergent bloet,
Die grote boem, die rechte stam,
Daer mennich boem af quam,
Die ene cleyn, die ander groet,
Daer was gheen van blÜemen bloet
25[regelnummer]
Mer dan eenen, so ic u telle.
Mi doch hi en was gheen geselle
Der ander, die daer stonden bi,
Des had een zwinde wonder mi,
Hoe des rechte bomes esst
30[regelnummer]
Niet ghebloeyt was alrebest.
Ich reet bat mire straten voert,
Of ich besceyt des had ghehoert,
Wie der stammen hadde ghedaen,
Dat die boem was loves aen,
35[regelnummer]
Ende nerghent stont dorn so cleyne,
Hi ne was ghebloyt scone ende reyne,
Eyn yghelijc na siinre groyt.
Ich sprach: heere god, wie hayt gebloyt
Desen scone boem dus lanc,
40[regelnummer]
Ich wilde hem saghen dus ondanc,
Die't yrst (die) ghedacht of heeft gedaen.
Een hout man quam mettien gegaen,
Die grawe was ende van verwe bleec,
Ende sach dat ic tem boemgaerde keec,
45[regelnummer]
Ende niet mijn oeghen conde ontyen,
Ich moest ymmer daerwaert sien.
Hee sprach: ghesel, wan comstu toe? -
Dit was eyns morghens nochtan vroe,
Eyn wenych na der sonnen opganch. -
50[regelnummer]
Ich sprach: ic wil's hem saghen danch,
Die mich des besceynden wolde,
Dat ich so gerne weten solde
| |
| |
Van dem boemgaerde, die ich sach,
Ende aen mine gemerke an lach.
55[regelnummer]
Ich gruete den ouden man,
Nochtan sach ich den boemgaert an;
Ich vragede hem, wie dat wesen mochte,
Dat die grote boem niet en dochte
Te dragene loef of bloeme mede.
60[regelnummer]
Ich sprach: lief man, is dat siin sede?
Een yeghelijch doren ende wat daer steet
Der bloemen also vele ontfeet,
Dat elker telch is vol geladen.
Seghet mich, goyt man (wat mach u scaden?)
65[regelnummer]
Wie dat om den boemgaert si.
He sprach: ghesel, dat seg ich di:
Die goede boem is also milde
Van sueter lucht, wat hi behilde,
Dat wort hem allet afgetoghen;
70[regelnummer]
Hi ne sal nemmer dragen mueghen
Van dien, dat uter wortel sleet,
Want om den boem te vele steet,
Dat al die vrucht halt na hem hyn,
Des blijft te rechter stam te mijn,
75[regelnummer]
Unde eewelich sal men soeken boyt,
Dat dem boem mach wesen goet.
Ich sprach: Lief man, witti die konst?
Ich drage tem boem al sulc gonst,
Dat ich hem gerne hulphen soude,
80[regelnummer]
Dat hi te bat yet draghen woude.
He sprach: gesel, men moet verdriven
Die struke, die bi hem becliven,
Ende sette ander boem daerweder,
Die hare wortel drucke[n] neder,
85[regelnummer]
Ende niet so seer ter-stam-wert tyen.
Men sal den boom dan dragen zien
Rijchlijch oeft van goeder smake.
Die boem staet bloet van sulker saken,
Dat ander boem al trecken hyn
90[regelnummer]
Siin sap, siin vrucht, al siin ghewin.
Men moet doen, als ich wise,
| |
| |
Die stam is goet, van hogen prise.
| |
90*. [Rätsel]
Wat's dat ruert ende niet en leeft?
Wat is milde ende niet en geeft?
Wat is vroem sonder daet?
|
|
Auteursrecht onbekend