Haagse liederhandschrift

89. [Mir lieft een wijf van hoyr weyrde]

Mir lieft een wijf van hoyr weyrde
Mit vruden in dem hertse mijn,
Onde yst mijn hoyst zalde oph eyrden,
Se mach mir nicht liever siin.
Ir guede chan mich vruede geven
Bas dan alle die werelt gemeyn,
Voer alle vrouwen, die nu leven
Is si die liefste, unde anders gheyn.

Das sal mijn dienst yr siin bereyt,
Dir vil minnentlijche suesen,
Nacht unde dach op minen eyt;
Want se kan mijn trueren buesyn
Ummermeer tso allen tiden,
Onde vrouwe[n] mich in menger kon.
Des wil ich stede bi yr bliven,
So yst mijns hertzen hoyste won,

Onde mer hoyster zalden oert,
Der ich ye ghewan oph erden.
Mucht mir doch eyn lieflijch woert
Van der minnentlijcher werde[n]!

[fol. 51vb]

 

Das se met gansen trouwen wolde,

 

Die vil minnentlijche gÜete,

 

Mich ontfaen in yrmen solde,

 

So vruyt sich mijn ghemÜete.

 

 

25

Ja so wil das hophen ich,

 

Zint se mir tso alle tsiden

 

Mit gansen truwe[n] entelijch

 

Bereyt tso yrmen dienst sal vinden.

 

Das ich yr diene(n), das wol recht,

30

Zent mir ghene(n) kan ervruyn

 

Dan ze, dir ich stede knecht

 

Ewich bliven in gansen trouwen.

 

 

 

Das wil ich tso mir yr verlasen

 

Boven alle, dey siin oph eyrden,

35

Onde tso yrem dienst mich zaysyn,

 

In dem ghelove heyrdyn,

 

Das ze mijn dienst ontfeng hel sal

 

Unde troesten mijn elende lijf,

 

Unde gheven vruden sonder getal,

40

Das hoogheboren reyne wijf.

 

 

 

Wend Wend