Haagse liederhandschrift
(1940)–Anoniem Haagse Liederhandschrift–
Auteursrecht onbekend
[Folio 48va]
| |
Mich ervruyt eyne reyne vrucht,
Die ich in gansen truwe meyne,
Mit haren bliden aenghesicht;
Heb ich anxt, vrese ofte ducht,
5[regelnummer]
Das betzert ze alleyne,
Wye vyl dueghens is in mich,
Wan si wille, is verre wijch.
Bernende staen yr oghen claer,
Lachende yr tsarte mont,
10[regelnummer]
Wael voecht haer yr wijflijch aert.
Die doghet, die haer volget naer,
Kan ich uch niet machen kont;
Sy is mi in dem moyt so haert:
Wie men si loeft, si duncts mi waert.
15[regelnummer]
Haer wijflijch bilde hayt mit cracht
Besessen al mijns zinnes pas;
Helf mir, troyst, want an dyr staet!
Ondaet nedert si mit macht.
Haer wijflich duegt, die in yr is,
20[regelnummer]
Die mach mich wal geven baet,
Wie truerentlijche dat mir gayt.
Venus vrouw, der minnen slot,
Want du dem menneghen haes ontladen,
Unde gebracht uus commer zwaer,
25[regelnummer]
Met vrien wil doen ich dijn bot.
Helf mir, das ich werde beraden!
't Ertz mijn das leget in zwere;
Nu troest mich cort mit diner mere!
Moyt, siin, ziel unde lijf,
30[regelnummer]
So wes mir yst besceert van gode,
Kerich aen dich, werde guede!
Bedenche das, vri edel wijf!
Du byst mijn troest in weelde, in noede,
Unde also haert in minen mÜede.
35[regelnummer]
Och, oft alzo mittyr stÜede!
Venus sprach: la dyr ghenoegen!
Wie minre is van rechter aert,
Ich byn altoes t'sinen besten.
Gestedich, rey[n] sulder uch voegen
| |
[Folio 48vb]
| |
40[regelnummer]
Mitter daet; hijrmet volvaert!
Pijnt uch alle dÜecht te vesten,
Werct hierna, ets baet te lesten!
Sijt ghetruwe unde warachtich,
Unde hout uwe woerde ghestade!
45[regelnummer]
Dat sint punte van gueter eeren;
Uwer sinnen suldir wesen mechtich!
Ets wijsheyt, das ich uch rade.
Wye si siin, diegene die't leren,
In duegden sullen sij meren.
50[regelnummer]
Hier comdi mede in hoger staet,
U lof das sal in eeren risen,
Daer men uch kant onder die gÜede,
Om das, dat ghyr minen raet
Gheloeft, ic sal u d'beste wesen.
55[regelnummer]
Hayt voer groys beroemen hoede,
Wantet nie mensch wol en stoede.
Roemers, die mit logen roemen,
Hebben den mennegen we b'raden
Dorch nijt, die hem op 't hertze leyt.
60[regelnummer]
God die moet si al verdoemen,
Die goede wijf also beladen.
Soe wie daer evel ave zeyt,
Hine weet niet, wes hem wal steyt.
lof of hof
Och leyder, was sal mir das leven:
Waer ich come, daer is gegeven.
Dat vrouwe weten, dat is besloten,
Als water in eenen tems gegoten.
|
|