Haagse liederhandschrift

16. Vrys

Vrys

Moet, hertz und al min begeren
Haet zÜmal ein wijflich wijf
Des ich nicht in kan geweren,
Wes ich darom anegrijf,
Ich moes ir ymmer bliven stijf.
Sint ichs gewenden niet en mach,
So gef ich ir zin ende lijf:
Liever wijf ich nye gezach.

Alre vruden blijf ich gast,
Is't dat si mer gheen hulpe doet,
Mit zwivel blijf ich gar verlast.
Ich hoeffe, si is so gemoet,
Sint si kint, dat lijf und goet
Ir steyt zÜ dienste nacht ende dach:
Liever wijf ich nye gesach.

Reden ende bescheidenheit

[fol. 6vb]

 

Hoef ich, vrou, suldi hanteren.

 

Des loef ich ure wijflicheit

 

Ende uwer vrolicher manieren,

20

Dat zi te rechte zullen stieren

 

U altoes sonder verdrach:

 

Liever wijf ich [n]ye gesach.

 

 

 

Ghi brenct mer den zwivel in!

 

Ich bid uch, dat ghi u bewart!

25

Moet, hertz und alder zin

 

Sin tzemael an uch bescart.

 

Nu brect niet den hogen art,

 

So blijft behalden min beiach;

 

Min hertz geen onduecht en gert:

30

Liever wijf ich nye gesach.

 

 

 

Reynicheit van goeden wiven

 

Laet u truwe wesen bi!

 

En kan u doget niet bescriven,

 

Want ghi sijt alles wandels vry!

35

Laet worde ende werke in enen tsi

 

Tzezamen sin in een gelach,

 

So bleve ich in der eren cry:

 

Liever wijf ich nye gesach.

 

 

 

Ich hain dicke horen zaen,

40

Ein stridich ieger gerne vaet;

 

Doch hof ich, nyemant en sal vaen

 

Dat wilt, dat ich tzÜ heyme laet.

 

Wan ich ride mire straet,

 

Hain ich tswivels ongemac;

45

Vrouwe min, gef mer des raet!

 

Liever wijf ich nye gesach.

 

 

 

Es enich mensche-hertze truwe,

 

So es u getrouwe dat min;

 

Ich bid uch, sarte vrouwe,

50

Laet min dienst behalden zin!

 

Bezoeket mich, so wert u schin;

 

Sciet mer daraf, o wee! o wach!

 

Liever wijf ich nye gesach.

 

 

 

Truwe, stede, ich bid uch tween,

55

Dat ghi in min helfe zijt!

 

So wert mer ein goet gescheen;

 

En dodi's niet, ich werde's quijt;

 

Wye mocht ich arme zin verblijt?

[fol. 7ra]

 

Wat baet mer clage of hantgeslach?

60

Wie dat darom draget nijt:

 

Liever wijf ich nye gesach.

 

 

 

Sonder dat

16* [Mich wondert daz ich mich vermete]

Mich wondert, daz ich mich vermete
Ein reyne wijf ze prisen,
Sint ich das te voren wete,
Dats de werelt en kan gewisen.
Wat wonder ist, dat si dan grisen,
Die das wesen willen eyne;
Want niet bessers ist geboren
Dan ein reyne wijf alleine.

Vrouwe lof