Haagse liederhandschrift


13. [Werlich zelich is een wijf] Werlich zelich is een wijf, Die also behoet har lijf, Har gelaet und haere zeden, Dat har van rechte volget mede 5[regelnummer] Ir vrunts hertze zonder scrans, Onverscraden ende gans: Dar blijft gans ir erencleyt. Enich man, die heeft gheleyt
[Folio 6ra]
Sin hertz an ir, moet zelich zin, 10[regelnummer] Want ir edel cuische scrin Saluut zinen reynen moet, Dat si in eren scinen doet Sinen manliken prijs, Ende hi oec in alre wijs 15[regelnummer] Edelike in eren hoede. Selich is die werde goede, Dien die edel herte so staet, Dat si hem, ende hi har laet In eren also behoet, 20[regelnummer] Dat d'een dor d'ander dbeste doet, Ende zi dar hem ir erencleyt Gans in allen orden dreyt. War wives ere wert ontwant, Dar so wert die minne gescant, 25[regelnummer] Die nemmermeer en wert quijt, Waer wives eer daernederglijt. Das rade ich wol, das hoede Manne, die minnen wive goede. Wat man minnen wil ein wijf, 30[regelnummer] Ir ere, gelijc sijns selfs lijf, Sal hi hoeden t'alre tijt, Want zelicheit dar ane leyt, Daer een wijf in eren blijft, Ende si ir wijflicheit so drijft, 35[regelnummer] Dat men si noemen mach een wijf. Ir hertz is zelich ende ir lijf, Har vrunt is zelich oic daertoe. Altoes spade und vro[e] Can een wijf gemuede geven, 40[regelnummer] Die men weet in eren leven. Wer weyt?
13*. Mit hertzin und mit zinnen rein Saltu ymmer minnen rein