De Gulden Passer. Jaargang 60

[p. 115]

⁺ Epitaphivm Generosi adolescentis Georgij Bonae Transyluani, & tanquam fratris, qui obijt M.D.LIX. aetatis suae XX. VI. Septemb.

+ 228, 229

166.

Ω῎λλεθ᾽ ἅπαση ἀρετὴ πάτρας λιπόϰοσμος ὁ Βῶνα,

Θαῦμα χριστογενῶω τῶν φίλος ἔσϰε Θεῶν.

Η῝ρπασε τõυτον πανδαμάτωρ μοῖῤ ὀυϰ ἀέϰοντος

Α᾽υτõυ ἐπ᾽ ἀῒδιον, ϰαὶ τριπόϑητον ὄναρ.

Ο῞ν Φίλοι, ὀρφανιϰὸς σὺν πᾶσιν ὀδύρεται οἷϰος,

Η᾽γητὴς ϰήπου φεῦξεν ὁδ᾽ ἀιϑερίου

Τὴν σοφίαν μεράλου, πραπίδας, ϰαὶ τὰς μελεδ ῶνας

Η῾μῖν λυσιπόνῳ θυμὸς ἐν ἡσυχίᾳ.

Εὐσεβέων ἦν παῖς ἀγαϑὸς, τῳ ϰρείσσον᾿ ὁπηδεῖ,

Αἐνάῳ συνέδρος νέϰταρι, ϰἄμβροσίᾳ.

Νείοϑι της πέτρης τὸν ἀδωροδόϰητον ἀϰεστὴν

Προσδέϰε ταιϰριτὴν, τõυ πλέον᾿ ὁσσ᾿ ἂνἔφυ.

De eodem.

Hocspes in tumulo patriae iuuenilibus annis

Conditur, aeternùm sed valitura fides.

Hac pietas, Musae, virtus, & candor amicus

Mole subest, Christi dum mora cuncta tegit.

O quantum eripuit misero mors improba Regno

Et decus, & famam, quaeq́ue dolenda tulit.

Sed tamen optata superest, semperq́ue vigebit

Illi propitius quam dedit arce Deus.

Cumq́ue tuba exciuit rediuiuos, ante tribunal

Hostes qui certo iudice vincet, erit.

Sic fit mens propior caelo, quò longius imis

Tempore secedit, perpetiturq́ue nihil.

Haec posuit charo Praesul monimenta nepoti

Strigonius, fletu prosequiturq́ue locum.

Iacobus Maniquet.

Raptvs es ante diem in caelum Bona, ne bona terris
Vlla superstaret virtus, néue amplius vllam
Pannonia infelix spem libertatis haberet.