De Gulden Passer. Jaargang 58-59

Deum velle, non cogere.
Ad Ioan. Auratum.

61.

Qvidqvid inest nobis, venit altis sedibus, omne

Teq́ue iuuat, gratus si modò suscipias.

Nam velut è caelo si pendeat aetheris hamus,

Si fugis, auerso non trahet esca loco.

Scire libet verum, è nihilo qui cuncta creauit,

Os homini, & mentem cernat vt astra dedit.

Hanc aliis sobolem praefert, aeterna tueri

Atque velit semper iussa paterna sequi.

Praemia proponit largus, poenasq́ue luendas,

[p. 93]

 

⁺ Non beat inuitos, lenta sed vsque mouet.

 

Ni propria, & nobis ignota mente legantur

 

Felices, & quos Tartara dira vorent.

 

At nos, summe pater, tua sit quaecunque voluntas,

 

Caelesti immeritos sede locato, precor.

+ 88, 89.