De Gulden Passer. Jaargang 58-59

156. Waerom den Platanus d'uylen veriaecht.
Tot Natalum de Comiribus.

Den oeyuaer draecht sulcken en hert tot sijnen iongen,

Dat hy sorchvuldelic van hen keert alle ongeval,
En door liefde snachts te waken wort gedwongen
Om der lagen en perijckelen groot getal
Die dan meer dan sdaechs geleyt worden oueral.
En als den uyl sijn kiecxkens meynt te stelen coen,
So veriaecht en verveert hijen sonder geschal
Met de bladeren van eenen Platanus groen.
Maer vraechdy, waerom dat dit dees bladeren doen?
Behaluen de verborgen (die om vinden swaer is)
So mach dees oorsaeck oock een zijn na mijn bevroen
Om dat desen boom geheel onvruchtbaer is,
En contrarie den nacht, diemen (soot claer is)
Meest tot kinderen te maken te verslijten plach.
Oft om dat den nacht te besteden sonder vaer is,
Aen beter dingen daer profijt wt comen mach.
Ooc heeft den uyl voor de rauen een ontsach,
Want sijt sien en grootelic straffen souwe,
Waert dat hy haer eyeren by dage nemen wouwe,