De Gulden Passer. Jaargang 58-59

76. Eenen ghemeynen staet, niet sonder ouerste.

Laet ons de biekens na te volgen spoene,

Die tsomers thonich op de bloemkens vergadren ouer al
Dese zijn haren Coninc en hertoch coene
Onderdaen treckende ten strijde met groot getal.
En den besten willense dat d'ander regeren sal,

[p. 34]

 

Volgende de wetten door een Godlic ingeuen.

 

Sonder raet en doet de Prince int bree noch smal

 

Noch d'ander vorsten niet, vreesende voor tsneuen.

 

Beschermende also tgoet dat hen is gebleuen,

 

Verstooten sy de trage en beloonen de goede.

 

Dese sal nauolgen elc Prince verheuen

 

Ten sy dat hy alleen den naem als d'onvroede,

 

Sonder de daet wilt hebben, t'sijnen ontspoede,

 

Sijn eygen wetten sal hy selfs zijn onderdaen,

 

Hebbende t'slants weluaert altijt in sijn hoede,

 

Sulcx zijt ghy, o Ferdinande, en seer saen

 

Sal sulcs wesen uwe sone Maximiliaen.