De Gulden Passer. Jaargang 58-59

15. Dat voor de voeten leyt. oft, Niet verder sien dan sijnen nuese lanck en is.

Ghelijc een hinne d'eyeren die haer betrout // zijn

Wtsuypende haer seluen dient, en geensins en spaert
De nacomelingen, diemen so menichfout // fijn
Verwacht hadde: so vintmer vele die onueruaert
Verteren, dat met arbeyt groot was vergaert,
Niet denckende op den toecomenden tijt.
De koeye die haer eygen melck niet en bewaert
En is niet weert met goet voeder te sijn verblijt.
Wy en leuen niet alleen voor ons, maer tot profijt
Ons lants, en der ghener diet om te vervullen
Na ons doot daer in noch comen sullen.