De Gulden Passer. Jaargang 6

[p. 273]

Een oud liedje.

Op drie snippers, tusschen de bladen van een foliant verdoken, vond ik 't volgend ‘amoreus liedekijn’, dat mij de moeite waard scheen, overgeschreven en afgedrukt te worden, des te meer wijl het, door een gelukkig toeval, in zijn geheel bleek bewaard te zijn. Ik laat den tekst er van hierachter volgen, zonder hem met eenig commentaar te beladen.

J.G.

Tsamenspraeck ende vrijaije tuschen Truycken ende Klaes.

K. Truyken, moet ic noch lanck vrijen,

Eer gij mij tjaewoort geeft?

Gij doet mij veel pijne lijden,

Daer dij sdaechs in vreuchde leeft.

Dorst ic u mijn smert verclaren,

Mi, fa, sol, la;

Gij sout daermee beswaren,

Ut, re, mi, mi, fa.

T. Claes, gaet henen vrij u gangen,

Want ick ken u parten wel.

Truij en sal u twoort niet langen,

Vrijen en is geen kinderspel.

Gij soeckt mij maer te bedriegen,

Mi, fa. sol, la;

En koompt hier veel leugens liegen,

Ut, re, mi, mi, fa.

C. Liefken, had nooit sulck gedachten,

Trijcken, o mijn toeverlaet;

Mij geeft wonder dat mijn klachten

U niet diep int hert en gaet.

Sijt gij meer van hout oft steenen,

Mi, fa, sol, la;

Als ons An oft onse Leene,

Ut, re, mi, mi, fa.

[p. 274]

 

T. Claes, ick bent van klijnen sinne,

 

Omdat gij niet wel en deucht;

 

Maer wist ick dat uwe minne

 

Strijckden tot ons eer en vreucht,

 

Ick en liet u niet langk wachten,

 

Mi, fa, sol, la;

 

Maer kwou vandaegh met u vernachten,

 

Ut, re, mi, mi, fa.

 

 

 

C. Gaen wij tsamen naer de kercken,

 

Truijcken, en twijfelt daer niet aen;

 

Ick sal mijn beste doen int wercken,

 

Tgene dat u wel aen sal staen.

 

Laet ons tsamen vreucht hanteren,

 

Mi, fa, sol, la;

 

En te nacht gaen domineren.

 

Ut, re, mi, mi, fa.

 

 

 

T. Neen ick, maer ick weet wel hoe gij

 

Lijsken hebt gestreken uut,

 

In de schure, soo dat sij

 

U maer acht voor fiel en guyt;

 

Want gij hebt haer eer genomen,

 

Mi, fa, sol, la;

 

En sij kan u niet bekomen,

 

Ut, re, mi, mi, fa.

 

 

 

C. Lief, al die u sulckx seggen.

 

Dat sijn neyder, quaet en boos,

 

Want sij valschijt u uutleggen,

 

Truiken, u, mijn boterdoos.

 

Kheb u lanck gevrijt voordesen,

 

Mi, fa, sol, la;

 

Wanneer sult gij mijn bruitje wesen?

 

Ut, re, mi, mi, fa.

 

 

 

T. Ick en kan soo langh niet kijven,

 

Tot den nacht, dat weet gij wel,

 

Claes, maer doeget eer wij scijen,

 

Thert dat treckt naer minnespel.

 

C. Als t'u belieft, ick ben tevreden;

 

Mi, fa, sol, la.

 

T. Laet ons dan tsamen de scuer intreden;

 

Ut, re, mi, mi, fa.