Fouten van vertalers
IN het door Gyldendal te Kopenhagen uitgegeven en reeds weer gestaakte maandschriftje Bognyt, waarin de publicaties van deze firma worden aangekondigd en aanbevolen, stond onlangs het volgend fraai exempel van vertaalonzin. In een der boeken van Herman Bang wordt van twee oude dames verteld, dat zij tegen het najaar de Gravensteiners op zolder lieten brengen. In een Fransche vertaling van dit boek stond nu, dat deze dames zich haar grafsteenen hadden aangeschaft en deze op zolder hadden geborgen. Niet tevreden met deze korte mededeeling had de vertaler een noot van dezen inhoud toegevoegd: Het is een gewoonte in het Noorden, dat menschen, wanneer zij wat ouder gaan worden, hun grafsteenen koopen en zoolang op zolder bewaren. - Een tegenhanger van deze vergissing kan men vinden in Prof. Jespersen's boek over kindertaal: in een school te Kopenhagen vroegen de leerlingen om het lied van de appels; zij bedoelden ‘Hun satte sig paa gravens sten’, waaruit zij begrepen hadden ‘op een Gravensteiner’ (= deensch: gravensten).
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd