Den Gulden Winckel. Jaargang 17

[Winckelkout]

✡ Otto van Tussenbroek schreef in het vorige nummer van ‘Den Gulden Winckel’ iets naar aanleiding van het gecalligrafeerd portret van Victor Hugo. 't Maken van zulke teekeningen behoort bij ons tot de uitzonderingen; wij vinden ze voor

[p. 32]

een enkelen keer een aardige caprice. In het Oosten echter, speciaal in China en Japan, maar, naar ik vermoed, ook in andere half- of heel Boeddhistische landen, worden zulke teekeningen met buitengewone vaardigheid gemaakt... en wel door tot in het oneindige eenzelfde Sutra te herhalen. Daarmee ‘schrijft’ men afbeeldingen van godheden zoowel als natuur-schetsen, en dit zoo minutieus, dat alle details tot hun recht komen. Zoo ontstaat niet een vlak portret als het gereproduceerde van V. Hugo, maar de fijnste nuanceeringen in schaduw en tint worden weergegeven door een dichter opeen of een verder van elkander schrijven der Sutrateksten. Een bizarrerie, die hier haast tot verfijnde kunst geworden is!

JAN DE VRIES.