Den Gulden Winckel. Jaargang 5
(1906)– [tijdschrift] Gulden Winckel, Den–
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermdS.C. van Doesburgh †DE man, wiens naam aan het hoofd van dit artikel staat, is niet meer. Simon Cornelis van Doesburgh, sinds 1859 boekhandelaar en uitgever in de aloude sleutelstad, is heengegaan, zijn overschot eenige dagen geleden aan den schoot der aarde toevertrouwd. Kort voor zijn dood, toen hij nog schijnbaar in beterschap toenam, mocht hij nog tot een zijner huisgenooten, die hem in de inrichting, waar hij de laatste weken verpleegd werd, bezocht, de hoop uitspreken met de Pinksterdagen naar huis te kunnen gaan. Dit heeft niet zoo mogen zijn. Hij is toen wel ‘heimgegangen’, doch in hoogeren zin. Zijn heengaan wordt door allen betreurd, en zeker niet het minst door hen, die, als schrijver dezes, het groote voorrecht genoten, zich tot zijn vrienden te mogen rekenen. Het is hier de plaats niet hem hulde te brengen als boekhandelaar, uitgever, Lid v.d. Vereen. ter bev. v.d. belangen des Boekhandels, Uitgeversbond, enz. Dit is elders, door meer bevoegde handen, in alleszins te waardeeren vorm gedaan. Mij is het er alleen om te doen geweest enkele woorden ter zijner nagedachtenis te schrijven. ‘Binnen zonder kloppen’ stond geschreven op de deur van zijn kantoor. Men kon dit opvatten in den ruimsten zin des woords. Voor een ieder toch, die met zijne, hetzij wetenschappelijke, hetzij persoonlijke belangen tot hem kwam, was hij steeds bereid, zijn tijd, en zoo noodig zijn steun en raad te geven. Voor zijn oudere tijd- en vakgenooten was hij een steeds gewenschte raadsman, voor ons jongeren een voorbeeld en steun. Mochten wij al eens dagen van depressie hebben, men behoefde hèm slechts weer eens ontmoet te hebben, om te merken dat de zon nog door de wolken scheen. Steeds zullen wij hem dankbaar gedenken. Ik wil eindigen met de uitdrukking, die hij zoo gaarne mocht gebruiken, waar hij met waardeering van anderen sprak: ‘Hij was een ‘merkwaardig man’.Ga naar voetnoot1) B.v.P. |
|