Liederen en gedichten uit het Gruuthuse-handschrift. Deel 1: liederen

[p. 466]

tekstkritische noten

109

Mi heift ghevaen een wijflic beild.
Het si mir lief, dat elc man heild.²
Wie zo es, dan seggic niet!³

Of ict zeide ende voorder came,
So ware mijn trueren menichfald.
Neinic niet, huer werde name
Blijft in mi allein ghestald!
Si heift mijn hertze in huer ghewald,
Mi huecht wanneer zoe up mi ziet.⁹

Mi heift ghevaen etc.

Wien salic mijn secreit betrauwen?
Der wroughers also menich leift.¹²
Dies radic der reinre vrauwen

Ballade (cyclisch). Finalis-d conjectuur.

2 dat elc man heild, ‘dat iedereen erover zwijgt’.

3 zo, l. zoe.

9 mi huecht, ‘het geeft mij vreugde’.

12 wroughers, ‘(afgunstige) verklikkers’.

[p. 467]

 

Dat zoe haer niet te kennene gheift.

15

Elc minre hem wel te wachtene heift,

 

So vele der boosheit nu ghesciet!

 

 

 

Mi heift ghevaen etc.

 

 

 

Ic wensche haer .M. goeder jare

 

Met vruechden al haer leven lanc.

20

So waer ic bem of waer ic vare,

 

Mijn herte heift zoe in haer bedwanc.

 

Vrouwe, wilt mi des gheven danc,²²

 

Want het mi rechte minne riet.

 

 

 

Mi heift ghevaen etc.

 

 

25

Of iet zeide etc.

22 danc, ‘loon’.