De groene linde. Jaargang 2

Herfst.

De zon, gestaakt reeds heeft heur zonnestrijd
en d'Herfst met purper haat alleen regeert
en slaat met wind en nevel. Ziet de blaârs,
de blije kinders van de boomen, hoe
ze rollen, bollen bruin verlept in 't slijk!
Aanschouwt de boomen naakt door 't wild gedoê
wanhopig om erbarming smeekend; ach!
den wilden Herfst, ik kranke, 'k vreeze, daar
ik weet, hoe spottend ruw hij komen zal,
een dag, mijn levensboom met naar gebaar
ontrooven zal zijn laatste geluw blad.

G. Roose.