De groene linde. Jaargang 2

Avondzon.

De zon zinkt weg in zee... en langs de voren
Van 't zacht gegolf, nog sleept, zoo schitterend rood
Haar avondkleed: hoe heerlijk blinkt haar schoot
Vol rozen, die ons blozend tegengloren!

Nu glijdt teer-licht het lieflijk avondrood
Stil spelend over 't wieglend gouden koren
En kust de bloemenmondjes zonder storen
Heel zacht in slaap tot weer de morgen roodt.

Dra vliedt het licht de duisterende daken
Die hurken achter 't duin - het grauwt alreê:
Nog enkle rood-bepluimde wolkjes waken,

Die dalen nu omlaag en vallen neder
Als roô papaverbloemen op de zee....
- Nu slaapt de zon en morgen komt zij weder!

G.H.