De groene linde. Jaargang 2

[p. 52]

Koppelteeken.

Dichter Novus - mijn confrater -
in zijn laatste smart-sonnet,
had 'n bindend koppelteeken,
tusschen: wit en zwart gezet.

Want 't geweld der antithesis
kunnen deze alleen verstaan,
- volgens hem - die tot de bodems
van het wereld-lijden gaan.

En, als ik hem, over wit-zwart
durfde vragen naar bescheid,
sprak hij - titanesk - den lof uit
der sublieme onduidlijkheid.

Doch 't gebeurde nu, dat Novus,
nevens mij ter herberg zat
en - bij 't proeven van de flesschen -
meer en meer zijn smart vergat.

Juichend riep hij: Leve Bacchus!
want hij levert mij 't bewijs,
dat uw kleurgeweten valsch is:
wit-zwart zie ik áán; als grijs!

En dien avond, heb ik Novus,
met dit duidelijk gedacht
- en met dito strooien beenen -
broederlijk naar huis gebracht.

Om. K. de Laey.