De groene linde. Jaargang 2

De Gracht.

De grijze wilgen droomen langs den gracht,
ze droomen stil, de wilgen in het water,
en schudden traag als ouden, traag en zacht
hun koppen met de rimpels van het water.

De witte wolkjes gaan al droomend verder
door 't hemelblauw - de witte wolkjes gaan
door 't grachtjen heen, lijk schaapjes zonder herder
lijk droeve schaapjes die verloren gaan.

De wilgen staan te droomen in mijn herte,
de grijze wilgen langs de blauwe verte,
ze schudden traag hun koppen van verdriet.

De wolkjes gaan al droomend door mijn herte,
de witte wolkjes langs de blauwe verte;
- Ik ben de gracht vol droomen en verdriet.

A. Kluyskens.