De groene linde. Jaargang 1

[p. 292]

Verzen.
Nu leg..

Nu leg je kopjen aan mijn schouder stil
En rust in 't zachte ronden van mijn arm,
Vlei je aan mijn zijde en berg je handje warm
In mijne - wijl 'k je sprookjes hooren wil.

Goudharen stroomen op mijn schouder neer
Van 't late licht bevloeid met wondren schijn. -
Een stemmetje - als van vèr - klinkt wonderfijn;
Geheimvol glanst der oogen diep-blauw meer.

Geheimvol lichtend gaat in schemerschoot
Het sprookverhaal in zachte kleuren op:
Blauw land, met goud-beroosden heuveltop,
Van heimwee overdroomd en avondrood. -

Met hooge, heimweevolle melodie
Geleidt je stem me 't land der droomen in,
Mijn lieve land dat ik zoo droef bemin
Maar ver, heel onbereikbaar-verre zie...

Felix Rutten.