De groene linde. Jaargang 1

Bij mijn ziel alleen.

Bij mijn ziel alléén nu schuil ik:
Aan haar bevende oren huil ik
Uur aan uur de woeste smart
Die mijn stalen strakheid tart.

'k Wil geen vrede! 'k Voelde 't komen,
Ging het tegen zonder schromen, -
'k Proestte 't uit in wilden lach,
Toen 'k mijn hart gereten zag.

'k Rijt zelf open al mijn wonden,
Laat nu stroomen, langs de gronden
Van mijn boezem, al mijn bloed:
Dáárin smoort mijn euvelmoed.

Leo van Puyvelde.