't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens
(1664)–Anoniem Groot achter-hofken, 't–
AuteursrechtvrijStemme: Kits alemande. Of In 't groote gildt valt veel te doen. Of O eenigh voetsel van mijn jeught.1. BEweent mijn sang, beschreyt mijn stem
d'Ellende van Ierusalem,
Ierusalem de Christen Ziel,
Die uyt Godts genade viel;
Maer hoe sal, ick den val,
Drucken uyt, van een Bruydt,
Ia een wicht, die soo licht,
Trock de sin, van de min,
Eens Bruyd'goms die sijns gelijck,
Noyt en hadt, noch in schat,
Noch in kroon, noch in troon
Noch in krans, noch in glans,
Noch in licht, van 't gesicht,
Noch besit van Koninghrijck:
Huylt dan en draeght vry rouw!
| |
[pagina 141]
| |
Voor u gebroocken trouw,
Onsaligh wicht, want als een zee
Vol diep ellende is u wee.
2. Och hoe is u 't gesicht verweert!
Och hoe is u 't geluck verkeert!
Niet anders als een noorden wint,
Wat hy op de velden vindt,
Van cieraet, nederslaet,
Boomge-was, weye-gras,
Lover-kruydt, blomme-spruyt,
Terwe-greyn, groot en kleyn,
Met alles watter stondt en wies,
Soo ist nu, oock met u,
Door de sond' die te grond'
Met gewelt, heeft gevelt,
Al de deught, van u jeught,
Wie hoord' oyt van sulck verlies.
Huylt dan en draeght vry rouw!
Voor u gebroocken trouw,
Onsalich wicht, want als een zee,
Vol diep ellende is u wee.
3. Daer eertijds blonck het lely-wit,
Nu groen fenijn van padden sit,
En voor de eerbare Maeghden roos,
Open staet d'tijdeloos,
Bilsen-cruydt, met cituyt,
Hane-voet, draecke-bloet,
Wollif spoor, mandragoor,
Aconijt, breet en wijt,
d'Ongetuynden tuyn beslaen,
Daer is niet, datmer siet,
Of van vrucht, of van tucht,
Vrees en hoop, op de loop,
Ia 't geloof, is schier doof,
De liefd' ganschelijck vergaen.
| |
[pagina 142]
| |
Huylt dan en draeght vry rouw!
Voor u gebroocken trouw,
Onsaligh wicht want als een zee,
Vol diep ellende is u wee.
4. Daer 't fiere Nachtegaeltje songh,
Het Cijsje sprack, het kneutje sprongh,
De Leeuwerick na den Hemel vloogh,
Het Quarteltje in't Kooren sloegh;
Leyder daer, hoortmen maer,
Nu 't geschreeuw, vande Meeuw,
En 't gehuyl, vande Uyl,
Met de Cray, en sijn gay,
Verdubb'len hun trage cras,
'tHels-gespuys, haer oncuys,
Midler tijdt, daer tot spijt,
Vande geen, die voor heen,
Meester was, van 't gewas,
Plaets heeft in 't verrot moras,
Huylt dan en draeght vry rouw!
Voor u gebroocken trouw,
Onsaligh wicht, want als een zee
Vol diep ellende is u wee.
5. Keert dan, O Maget van Syon!
U aensicht na de warme Son,
Van Godts gena die u den hoff,
Weer doet dragen kruydt en loff,
Keert maer weer, want de Heer,
Staet bereydt, om voor 't leydt,
Van de smart, die u hart,
Hem aen dee, trouw'en vre,
U weer bieden als voor heen,
Roept dan dra, om gena,
En vergoet, wat ghy doet,
Door gevley, door geschrey,
En getraen, d'ydele paen,
| |
[pagina 143]
| |
Die van t'onrecht zijn getreen.
Huylt dan en draeght vry rouw!
Voor u gebroocken trouw,
Onsaligh wicht, wat als een zee
Vol diep ellende is u wee.
|
|