't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens
(1664)–Anoniem Groot achter-hofken, 't–
AuteursrechtvrijOp de Wijse: Van den Blinde-man.1. O Groote Godt! toevlucht in noodt,
Ons' Heeren Vader over groot,
En om sijns wil
En om sijn tusschen-treden
Oock onsen Vader inder noodt.
2. Ghy die het al siet watter is
By wien noch slaep, noch sluymer is;
Veranderingh,
Noch schaduw van omkeren,
Noch yets dat stoff geeft van geringh.
3. Heer, wy bekennen u trouheydt,
Dat ghy uyt louter goedigheydt
Ons niet alleen,
Een wesen hebt gegeven:
Maer oock versorght na geest en leen.
4. Waer aen als wy gedencken vroegh,
Soo vinden wy niet krachts genoegh,
Om na waerdy
U, o fonteyn des levens,
Te maecken groot met herten bly.
| |
[pagina 144]
| |
5. Maer schaem-root worden wy vermomt,
Als wy gedencken aen de sond',
En hoe wy laf,
In plaets van u te naecken
Meer zijn geweecken van u af.
6. Het smert ons Heer, en 't is ons leet,
Ach wist het doch uyt u geweet!
En gun ons tijdt
O Heer tot een reyn leven:
Wy nement voor met alle vlijt.
7. Gedenckt aen uwe goedtheydt Heer,
Die ghy geoeffent hebt wel meer,
Aen sondaers quaedt,
Die u voort wilden vreesen,
En hoe ghy oeffend' u genaed'.
8. Als ick wil soecken onschult Heer,
Soo neemt die meest weer tot my keer,
Liever ick ken,
Dat ick van dees ellende,
Op 't schandelijckst een oorsaeck ben.
9. Doch niet o almeedoogend' Heer!
Op dat ghy dies te meer af keer
Van m'hebben soudt:
Maer dat ghy dies te rijcker
Met u genaden stroomen woudt.
10. Oock geldt voor u al onschult niet:
Want als ons herte staegh doorsiet,
En weet gewis
Of yets begint met trouwe
Dan of bedrogh de leydts-man is.
11. Doet dan naer u barmhertigheyt
En niet als u rechtveerdigheydt,
| |
[pagina 145]
| |
Wel eyschen mocht,
Op dat niet Heer ons wesen
Verdwijne als een yl gedrocht.
12. Ay neemt u doch ons saecken aen,
En weerdight u tot ons te gaen,
O! volheydts bron!
En reynight onse Zielen,
Op dat u gunst van buyten won.
13. Wy leggen voor u voeten neer,
Al wat ghy ons oyt gaeft, o Heer!
Ons Ziel en lijf,
Ons dierelijcke lusten.
En wat meer hoort tot ons bedrijf.
14. Maeckt ghy daer van een reyne Maeght,
En och! indient u Heer behaeght,
Een nieuwen Mensch,
Die voort met u mocht wand'len,
Dat waer, o Heer! ons' herten wensch
15. Geeft ons doch kloeck'-voorsichtigheydt,
En ongeveynsd' eenvoudigheydt,
Om Mannelick
Ons selven te bewaren,
Om noeyt te vall' in 'sDuyvels strick,
|
|