't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens
(1664)–Anoniem Groot achter-hofken, 't–
Auteursrechtvrij
[pagina 134]
| |
Sang: De Son heeft ons berooft.1. ONeyndige, alsiend' oogh,
't Welck alles van om hoogh
Bestiert, ziet op ons neder:
Het Menschdom, brosch en teder,
Van weeld' en voorspoet droncken,
Leyt diep in't quaad versoncken.
2. De liefde is wegh gevlucht.
'tGeloof verschuylt en sucht.
Godtvruchtigheyt aen 't swerven
Kan nergens plaets verwerven:
'tWijl elck by na door loosheyt
Der zonden snelt tot boosheyt.
3. De Kerck-twist, aengesockt
Van haet en nijd, verstockt
Door waan, barst lichter lagen,
Vlambrakend' uyt by vlagen.
Wilt ghy uw' hulp niet senden
Wie kan dien gloet afwenden?
4. Uw' vromen, in dees noot
Van heul, soo 't schijnt, ontbloot,
Versmachten in hun kermen:
Wilt hunner eens ontfermen!
Om vrede is al hun smeken:
Dees twist doet heyl ontbreken!
5. Hier tusschen komt uw' straff:
En ruckt'er veel in't graf:
Die naulijcx, door hun trachten
Na 't aardsche, om sterven dachten
En die noch heden leven
| |
[pagina 135]
| |
Staen morgen licht te sneven
6. Ach! wendt der sonden straff
Genad'lijk van ons af.
Ontruk ons 't wis verderven
Van snel ontydigh sterven.
Wy snellen tot deughts banen.
Gun heyl in't dal der tranen.
|
|