't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens

Rey van Hemel spraken. Ofte: Der vromen welstandt.

Stem: Als 't begint.

Sang:

1. WIe is het die hier onbekommert

En in een soet' en sachte rust,

Soo veylig van Godts gunst belommert;

Sijn Ziellust in de heylbron blust.

En 't waer geluck mach smaken?

[p. 133]

 

Daer elck by na nu jaght en tracht

 

Na 'sWerelts waan vermaken,

 

Na rijckdom wellust eer en pracht:

 

Wie komt Gods heyl en zegen

 

Besproegen als een regen?

 

 

 

Tegensang:

 

2. Dats hy die noit van Deughd' verbastert,

 

In al sijn doen oprecht sich draagt:

 

Bedriegt noch lieght, verdruckt noch lastert;

 

Of's naastens voordeel slim belaagt:

 

Maar d'oorspronck van het leven

 

Verkoren heeft, ten hoog vertreck.

 

Des hem noch ramp' aankleven,

 

Noch angst voor kommerlijck gebreck,

 

Noch vleyery noch dreygen,

 

'tHert kan ter ondeugd' neygen.

 

 

 

Toesang:

 

3. O salig die hier laag geseten

 

In stilt' een reyn gemoet besit!

 

Wiens Ziel, door 't wel bewust geweten

 

Versekert, niet sal missen 't wit,

 

Daar d'oogen steeds op staren,

 

Van eeuwigh saligh eeuwig blijdt

 

Als 't Eng'lendom, te paren

 

Met Gode, voor 't verderf bevrijdt!

 

Wie kan sulck heyl uytspreken?

 

Die stof wil taal' ontbreken.