't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens
(1664)–Anoniem Groot achter-hofken, 't– Auteursrechtvrij
Op de wijse: van den Psalm 50.
| |
[pagina 103]
| |
Verkleynt mijn nu, en buyght my altijd neer,
En leght my neder tot uwen voetbank,
Dat ick my geve gants en in u bewanck,
En u wercken in mijn Ziel mach lijden,
Reynight mijn hert nu en tot allen tijden.
2. In 't vyer der tribulatien swaer,
Alle mijn sonden laet van my te gaer,
Nu scheyden (heel) deur dijner liefden brandt.
Stuert mijn gemoedt, geeft, sinnen en verstandt,
En wilt deur lijden my alsoo purgeeren,
Niets, niet te sijn, dat sy al mijn begeeren.
3. Och! waer ick doch van mijn selfsheydt ontlast,
Eygen will', end' verkiesingh bindt my vast.
Daerom kan ick u niet gelaten staen,
Mocht ick doch eens recht uyt mijn selven gaen;
Geenderley Lijden soud'my meer benouwen,
Op u goedheydt, mocht ick dan vast betrouwen.
4. Hier in soo dorst mijn Ziel, o God' na dy,
Maeckt my doch eens heel van my selven vry.
| |
[pagina 104]
| |
Want van my selfs word' ick bedroeft altijdt,
Maer in u goedtheydt wordt mijn Ziel verblijdt,
Wanneer ick slechts my selfs kond' versaken,
Soo hadt ghy plaets u werck in my te maken.
5. Geeft my u geest, o Heer en neemt de mijn,
Want Hemel ende aerd' is alles dijn,
Geen eygendom en komt my toe met recht,
Want ick ben slechts alleen een onnut Knecht,
Maer ghy zijt heerlijck, soo zijn oock u daden,
Al wat ghy doet, dat doet, ghy uyt genaden.
6. Lof Prins! als uwen wil alleen geschiedt,
Soo wordt mijn Ziel verlost, van 'sdoodts verdriet,
Wat ghy, o Heere doet, 't is wel gedaen
U wil geschiedt', als mijn Ziel stil kan staen,
En laten u wercken alleen voortreden,
Dit brenght u, o mijn Ziel! alleen in vreden.
|
|