't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens
(1664)–Anoniem Groot achter-hofken, 't–
AuteursrechtvrijStemme: Prins Robberts Mars.1. WIe kan Gods wijsheydt immermeer,
Ten vollen spreecken uyt,
En u barmhertigheydt, o Heer,
En wonderlijck besluyt?
Ghy die den Mensch geschapen hebt,
En wecken sult uyt 't stof:
Door uwen Soon ons wederschept
U naem sy eeuwigh lof.
Ga naar margenoot+2. Gods wijsheyd gaf den eersten Mensch
Het aerdtsche Paradijs:
Dat hy sijns herten volle wensch,
Tot 's scheppers lof en prijs,
In eeuwigheydt genieten sou,
En leven sonder schroom:
Indien hy sich maer wachten wou'
Van den verboden boom.
Ga naar margenoot+3. Maer door der Slangen listigheyd,
En eygen lust gepordt:
Soo werdt den Mensch van't padt geleydt
En in't verderf gestort.
Dat was den eersten droeven dagh,
Voor 't Menschelijck geslacht
Toen sonde, doodt, en treur-geklagh,
Ter Wereldt wierdt gebracht.
4. Des Menschen ongehoorsaemheydt
Heeft in een oogenblick
| |
[pagina 73]
| |
't Geniet van Godes Majesteydt
Verandert in een schrick:
Den Mensch ontweeck Godts helder licht,Ga naar margenoot+
Vol schaemte, naeckt en bloot:
Verviel van Godes aengesicht,
Van 't leven in de doodt.
5. Wij waren al in Adams val,
Uyt Eedens-Hof gejaeght,
In dit ellendigh tranen-dal,
Met smert en ramp geplaeght.
Maer Godt heeft ons sijn hulp geboo'n,
Geredt uyt 's doodts gevaer:
Geschoncken sijnen een'gen Soon,
Tot eenen middelaer.
6. 't Beloofde zaed der Vrouwen, heeftGa naar margenoot+
Der Slangen kop vertre'en:
Die ons den hoogen Hemel geeft
Quam woonen hier bene'en.
't Lam Godts, dat 'sWereldts sonden draeghtGa naar margenoot+
Godt en Heer boven al;Ga naar margenoot+
Die is geboren van een Maeght:
Te Beth'lhem in een stal.
7. Wy vyeren de gedachtenis
Van dien gewenschten dagh:
Dat Christus ons geboren is,
End' in de kribbe lagh:
Verachtelijck in arremoed,
De Beesten schier gelijck:
Om ons te schencken 't eeuwigh goedt,
Het Hemelsch koninghrijck.
8. Den Koningh aller Koningen
Woud' in geen trotse pracht:
| |
[pagina 74]
| |
In Prins noch Koninghs wooningen
Ter Wereldt sijn gebracht.
Men wist van staet noch pronckery,
Ga naar margenoot+Een kribbe was sijn wiegh..
O Mensch! dat u geen hoovaerdy,
Noch wellust en bedriegh.
9. Verwerpt u heyl, en Koningh niet,
Al is hy arm en kleyn.
Hy is uw 's levens klare vliet,
En springende fonteyn.
Die met boetvaerdigheydt gelooft
Aen 't heyligh Kindekijn,
Als leden van het Christen-hooft,
Sal door hem zaligh zijn.
10. Wie kan Godts wijsheyd immermeer
Ten vollen spreecken uyt?
En u barmhertigheydt, o Heer:
En wonderlijck besluyt?
Ghy die den Mensch geschapen hebt,
Ga naar margenoot+Uyt nietigh' Aerd' en stof.
Door uwen Soon ons weder schept:
U Naem zy eeuwigh Lof.
|