't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens
(1664)–Anoniem Groot achter-hofken, 't–
AuteursrechtvrijOp de wijse: O Heer, aenhoort dees droeve sangh.1. O Heer! ghy alder Heeren Heer,
Ach! Heer wanneer?
Wanneer sal het gebeuren,
Dat ghy haer leggen sult ter neer,
Die altoos weer,
En weer en weer, mijn ruste stueren,
En 't gans gemoedt // treen onder voet,
Soo dat mijn kracht // by na versmacht
Door 't naer en treurigh treuren.
2. Vind ick my eens eensaem alleen,
Tot groot geween,
Wert my mijn hert gedreven,
Nu my mijn staf van d'oude leen,
| |
[pagina 41]
| |
Is afgesneen,
En onversiens ontdreven,
Ia moeten laes! der wormen aes,Ga naar margenoot+
Nu zijn in d'aerd' // daer 't my so waerd'
En lief was by te leven.
3. Komt my uyt min, oft maeghschappy
Al yemandt by,
Mijn last te helpen dragen,
Soo ist oft al in roere zy,
Wat is in my:
En werdt ter neer geslagen,
Door 't seere seer // niet dan te meer,
Wert op gevroet, want 't bloedt wilt 't bloet
Sijn leed, en wee-moed klagen.
4. Hoor ick gesangh of snaren slaen,
Of sie ick aen
't Vermaeck van ander lieden,
In plaetse van my te ontlaen,
Soo moet ick gaen,
Mijn tranen 't my gebieden;
Dus seer verkropt // by na verstopt
Door't swaer gesucht, belast beducht
Weet ick nau waer te vlieden.
5. Stelt my den tijdt wat weer te vreen,
Een nieuw gesteen,
Begint'er weer te naecken,
Soo haest maer als ick kom getreen,
Daer wy voor heen,
Ons plachten te vermaecken,
Of als mijn handt // yets weer aenrant,
Dat tot hun lijf of tijdt-verdrijf,
Wel eertijdts plach te raecken.
6. Noch boven dit en meerder leydt,
Dat werdt beschreydt,
Soo werdt ick t'aller stonden
| |
[pagina 42]
| |
Met dapper groote listigheydt,
Altoos gevleyt, en aengevoert tot sonden,
Ga naar margenoot+Waer door ik moet // met vlees en bloet
Ga naar margenoot+Staegh inden strijdt // tot allen tijdt,
Of ick werdt gans verslonden.
7. Soo dat mijn Ziel veel liever sou,
Als Gode wou
Het Rijck van ruste erven:
Dan hier vol herten-leet en rou,
In tranen-dou,
Noch langer om te swerven,
Ga naar margenoot+Doch soo ick nut // of yemandts stut
Hier mochte zijn // geeft Heer ick dijn
Hulp altoos mach verwerven.
8. Als my invalt wat grooter deughd,
Godt in haer jeughd,
Den mijnen heeft bewesen,
En hoe sy sijn voor jongh geneught.
Bekleed met vreughd
In 't heerlijck Hemels wesen!
Soo ist oft hert // gestadigh werdt,
Geheel ontroert // en aengevoert,
Om daer oock by te wesen.
Ga naar margenoot+9. Want dan so was ick van 't gevaer,
Verlost met haer,
By Gode selfs onsterf'lijck
Ga naar margenoot+En als het Hemelsche heyrschaer,
Is allegaer,
Volkomen onverderflijck
In 'sHemels tent // daer droefheydt ent
En vreughde bloeyt // en wellust groeyt
Altoos eeuwigh en erf'lijck.
P.I. |
|