't Groot achter-hofken

Geplant met verscheyden Gheestelijcke Liedekens, tot stichtinghe der Ieught, by verscheyden Autheuren gemaeckt ende t'samen gestelt

Nog een ander Liedeken:

Op de voorgaende vvijse.

CAn Godts lanckmoedigheydt⁺
Noch wat hy u toeseydt,
Door sijn grond'loose zeghen,
V aertsche stenigh hart
In 's Weerelts net verwart
Hier nimmermeer beweghen?

Soo siet eens hoe verwoet,⁺

Dat hy den gheen verdoet,
Die hem noyt wilden hooren,
Maer teghen recht en reen,
Hier al sijn goedighe'en,
In haer wellust versmooren.

Gaet dan sijn straf noch min,

V 't hart noch zielen in,

+ Rom. 2.4.

+ Rom. 2.8.

[p. 38]

 

Maer leeft ghy al u selven,

 

Soo sal u onverdacht,

 

⁺Als die Godts raet veracht:

 

Het ongheluck bedelven.

 

Want als sijn liefd' in haet,

 

Verkeert en omme slaet:

 

Sal hy sijn vyer-schaer spannen,

 

En met sijn straffe handt,

 

V uyt het goede landt,

 

⁺Als 't snode caf uytwannen.

 

O! onghelijcke Lodt,

 

Vereent te zijn met Godt;

 

Wiens goetheydt sonder end' is,

 

Of met de Weereldt snood:

 

⁺Wiens uytgangh dat de doodt

 

⁺Vol jammer en ellend' is.

 

Waer in wy zijn veraert,

 

Ons doch Heer wederbaert:

 

Op dat wy moghen veyligh,

 

Eens keren weer tot dy,

 

⁺Daer 't al in vreughde zy:

 

Oprecht volmaeckt en heyligh.

P.I.

+ Luc. 1.30.

+ matt. 3.12.

+ Rom. 8.6.

+ 1.Ioh. 2.17

+ Psal. 16.12