't Groot achter-hofken

Geplant met verscheyden Gheestelijcke Liedekens, tot stichtinghe der Ieught, by verscheyden Autheuren gemaeckt ende t'samen gestelt

Een ander Liedeken,

Als op de voorgaende vvijse.

DEn eenen minne plach
Den ander dagh aen dagh,
Met vreughde voort te teelen,
Daermen het teghendeel,
Nu laes! meer dan te veel:
Bespeuren kan in veelen.

Want hoe Godt stroockt en streelt,

Sijn liefd waerd' even-beelt,
⁺Met sijn volmaeckte gaven
Voor weer liefd' hy gheniet,
Dat yder van hem vliet,
En werden 's Weerelts slaven.

Als hy uyt rechte min,

⁺Elck lockt ghelijck een hin,
Met uytghespreyde wiecken,
Siet dan eens yder aen,
Beschaemt met schande staen,
Voor 't dom ghepluymde kiecken.

⁺En of hy door sijn boon

Ter Feest in 's Hemels troon,

+ Rom. 8.29

+ Luc. 13.32.

+ matt. 22.3.

[p. 37]

 

Elck nodight noch soo snacker,

 

Wie maeckt hem daerom los

 

Van sijn ghekochter Os,

 

Of van sijn Vrouw en Acker?

 

Hoe meerder hy verrijckt⁺

 

Hoe veerder 't harte wijckt,

 

Van 't Goddelijck begheren,

 

Want elck in overdaed',

 

Door pracht in d'hooghste graed,

 

Wellust soeckt te hanteren.

 

Schoon dat sijn trouwe roe,⁺

 

Somwijl een dwinght daer toe,

 

Sijn stem te willen horen,

 

Soo haest sy maer aflaet,

 

Den selven wech hy gaet,

 

Dien hy gingh van te voren.

+ Hose. 13.6.

+ Iere. 5.3.