Den groten zee-held Paul Jonas
(1785)–Anoniem Groten zee-held Paul Jonas, Den–
Auteursrechtvrij
[pagina 72]
| |
Stem: Van de Vrouwelijke Matroos.Vrienden kom luistert na het Lied,
Wat op ’t Schip Morgenster is geschiet:
Al van een Meisje van twintig Iaren,
Die voor de tweede keer na Indiën is gevaren,
Om dat haer Vader haer dwingen wou,
Dat zy een Oude man trouwen zou.
Waarom zy vertrok van Hongerijen seer ras,
En ging na Amsterdam uit van pas:
Alwaer zy by een Stars-bars ging,
Die haer ook seer wel ontfing:
Zy hem zeyde wat of zy was,
Hy haer oor veronselde seer ras.
Hy zei daer is niet anders aen,
Gy moet een Reysje na Zee toe gaen:
Hy haer verronselde heel constant,
Zy was een Matroos al na de trant,
Dat zy daer niet agter quaem,
Zy moest dog na Zee toe gaen.
Hy zei ik sal uw bleede na de zwier,
Ga met my na Boord al voor plaisier,
Hy seer vals al met een schaer,
Knipte af al haer lange haer:
Dat sag zy dat zy was verlept,
Het welk haer ook noyt wel speyt.
| |
[pagina 73]
| |
Zy ging met twee Maats na boort,
Gelijk een brave Matroos behoort,
Het Schip lag in Texel op de Rhee,
Kort daer na gingen zy na Zee:
Niemant daer iet wiste van,
Zy was gesien by yder Man.
Als men haar vroeg waar zy was van daan,
Dan gaf zy niet anders te verstaen,
Zy zei ik ben een gevonde Kind,
Mijn moeder heeft mijn niet bemind:
Heeft mijn Gebaerd in een Bosch geleyt,
En heeft ’t aen geen mensch gezeyt.
Haar naam geef ik ook te verstaan,
Doen zy was gekleet als een Ionkman,
Doen liet zy haar noemen Holstein soet,
Dat had zy dan gevonden voor goed,
Zy zei ik weet tot mijn verdriet,
Van mijn Vader of Moeder niet.
Zy paste ook wel op de Wagt,
Zy klom na boven by Dag en Nagt;
Waer op dat zy was seer groots,
Zy klom tegen de beste Matroos:
Zy was even af gegaen,
Of had gelijk haer maets gedaen.
Wy quamen in Texel op de Rhee,
Kort daer na gingen wy weer na Zee,
En doe wiert sy daer ook verklapt,
Door twee van hare maets is ’t uitgesnapt,
Want het zwygen is een kunst,
Dog het geschiede door misgunst.
Een ander die het had gehoort,
Die het tugybaer bragte voort:
En dat quam voor den Kapitein,
| |
[pagina 74]
| |
Doen moest zy gevisiteert zijn:
Of zy was een Meysje of een Ionkman,
Op dat een yder het weten kan.
Den zeven-en-twintigsten Iuly het was,
Doen dit Meysje wierd bestraft;
Het was voor-middag zy lag in de kooy,
Alwaer zy lag om te rusten seer mooy;
Zy wierd geroepen van de Kapitein,
In de Kajuit moest zy by hem zijn.
Zy en was so seer verschrikt;
Zy dagt wel dat zy was verklikt,
Zy ging na boven toe seer ras,
By de onder Kapitein op het zelfde pas,
Die haer vroeg wat bent gy ny regt?
Zijt gy een Meysje of een Knegt?
Doen stond zy daer seer benouwt,
Zy wist niet wat zy zeggen zouwt:
Dog zeid zy ik ben een Ionkman,
Waer op hy haer nam by der hand,
En bragt haer by den Opper-kapitein,
En by den Doctoor van de Medicijn.
Doen sag zy dat het was verbruyt,
Waerom zy storte haer tranen uyt:
Zy zei ach visenteer my niet!
Ik ben een Meysje gelijk gy ziet,
Zy viel in flaute op haer knien,
En heeft om Genade gebeen.
Aenstonds vroeg haer den Kapitein,
Wat mag dog de reden zijn?
Dat gy in een Mans gewaet,
U Vader en Moeder so vroeg verlaet?
En begeeft u al op de Zee,
Daer so veel gevaer komt slepen mee?
| |
[pagina 75]
| |
Zy zei mijn heer de Kapitein,
De schult die legt alleen by mein,
Om dat haar Vader haar dwingen wou,
Dat zy een Oude-man trouwen sou.
Die niet behagen kon mijn zin,
Nog minder bekoren tot de min.
Daer ik had meer behagen in,
Om vreemde Landen te komen in:
Waerom ik van stonden aen,
My ging verkleden als een Ionkman:
En vertrok al in de Nagt:
Dat niemant van my had verwagt.
Den Gestrenge heer Onder-Kapitein,
Die haer seer medogent wou zein,
Hy ging haer kleden so ’t behoort,
Heeft haer toen geset buiten boort:
Op het Eyland Texel quam zy te lande,
Om datse niet soude raken in schand.
Als men nu sag dese jonge Matroos,
Het was een Meysje als een roos:
Men dagt het was een Iong zerviteur,
Maar ’t was een bloem stond in haer fleur.
Zy heeft gestreden voor haer eer,
Als een Zoldaet voor zijn geweer.
Duisent zeven hondert vyf-en-zeventig Iaer,
Was dat Meysje al so klaer;
Zy quam aen boord den 12 Aperil,
Dog het was niet met haer wil,
Zy quam op het Schip wilt mijn verstaen,
Haer maets die riepen haer by haer naem.
Oorlof gy Meysjes al te saem,
Maekt dat gy altijd zijt bequaem,
Wort gy Matroos weest niet vervaert,
| |
[pagina 76]
| |
Pas op dat gy u eer wel bewaert,
Stryd daer voor als eenen Held,
Vreest in het minst voor geen gewelt.
|
|