De nieuwe Hollandsen Boots-gesel, Ofte Bataviers helden-stuk

Behelsende de voor-naamste geschiedenisse, die in 't veroveren van de Spaense silver vloot te Vigos, en in meer andere zee en veldt-slagen is voor-gevallen: als mede verscheydene vryagie, vermakelijke kluchten, herders en matroose gezangen

Samenspraek, tussen Venus, en een jonge Dogter,

Wyse: Sa alon, op Dragon.

Dogter.

Venus wat:
Segt mijn dat,
Hebt gy voor een kint gehad,
Die de wellust heeft geteelt
En met de Goden spot en speelt:
Wanneer ons de Min verveelt;
So moet men hem roepen aen
Sal 't ons wel gaen.

Venus.

't Was een Kint:
Hoofd'loos blint?
Die u wel in duyster vint;
Ja in 't midde van de nagt;
Schiet hy sijn pijlen onverwagt,
Daer ick om te ruste lag:
En de pijl schiet in u bloed,
En 't doet so goet.

[p. 70]

 

Venus.

 

't Was een Kint:

 

Hoofd'loos blint,

 

Die u wel in duyster vint,

 

Ja in 't midden van de nagt;

 

Schiet hy zijn pijlen onverwagt,

 

Daer ick om te ruste lagh,

 

En de pyl schiet in u bloed,

 

En 't doet u goet.

 

 

 

Dogter.

 

Minne Moer,

 

Mars Hoer,

 

Waerom draegt u Soon geen Roer,

 

Js het om dat den haen,

 

by wijlen al te stijf sou staen,

 

Of sou een pyl veel dieper gaen,

 

Ja voor zeker 'k wed' soo is,

 

'k Voel 't aen mijn pis.

 

 

 

Venus.

 

Schoone maegt,

 

Die dit draegt,

 

Wort gy niet na min-lust graeg,

 

So sal ik u doen bystant,

 

mijn soon ontbieden hier te landt,

 

Die sal blussen uwen brant,

 

Gy sult drincken Necter goet,

 

Dat soet, Dat soet.

 

 

 

Dogter.

 

Nu is 't velt,

 

Wel gestelt,

 

Om slag te doen sonder gewelt,

 

Maer ag ick voel de eerste stoot,

 

't Velt wiert van den bloede root,

 

Maer 'k bleef aen de wondt niet doodt,

 

Siet so gelukigh ging de slagh,

 

Van Aey en ach.

 

 

 

Venus.

 

Blijft wat staen,

 

Hy komt aen,

 

Met zijn wieken opgedaen,

 

En zijn kooker is gevult

 

Met veel pylen, Hebt gedult,

 

En de hoorens zijn vergult,

 

En de Pees die staet heel stijf,

 

Wapent u lijf.