De nieuwe Hollandsen Boots-gesel, Ofte Bataviers helden-stuk
(1704)–Anoniem Groote nieuwe Hollandsche boots-gezel–
AuteursrechtvrijBehelsende de voor-naamste geschiedenisse, die in 't veroveren van de Spaense silver vloot te Vigos, en in meer andere zee en veldt-slagen is voor-gevallen: als mede verscheydene vryagie, vermakelijke kluchten, herders en matroose gezangen
Siet hoe helder schijnt 't maentje.Daer ginck een Jonkman uyt ryen,
met een Meysje pertinnent,
Maer de naem sal ick wel meyn,
Want zy is te wel bekent,
't Js genoeg
| |
[pagina 71]
| |
't Js genoegh,
Als gy maer aenhoort dit Liedt,
Wat het Meysjen is geschiet.
Hy reedt 't Meysje na behooren,
Een uurtje buyten de Stadt,
Daer quam het Schaep wat te vooren,
Dat zy niet gedagt en hadt,
Hoort dog toe,
Hoort dog toe,
't Meysje kreeg door kouwe stijf,
Daer den Arbeyt op het lijf.
U sal dienen een Lavasje,
Sprack de Knegt heel goedertier,
't Js een wint mijn soete Tasje
Drinckt dat warmtjes by 't vyer,
Maer wat raet,
Maer wat raet,
Als zy dit kreeg in haer lijf,
Riep zy om de Waert zijn Wijf.
Sy gingen bey in een kamer,
Daer zy kreegh den Arbeydt groot,
De Waerdin met veel gestamer,
Riep hier zijn Vrouwe van noot,
En ghy knegt,
En gy knegt,
Segt my dog ter goeder trou,
Js 't u Vrijster of u Vrouw.
De Knegt die sprack heel verslage,
Wat de reden doch mogt zijn,
Dat zy hem dat af quam vrage,
'k House voor de liefste mijn,
Segt my maer,
segt my maer,
De oorsaeck ten eersten hier,
Dat gy maeckt soo een getier.
De Waerdinne sprack mits desen
Jonckman na ick merken kan,
Zo sult gy haest Kraemheer wesen,
't Vroetwijf moet hier komen dan,
En met haest,
En met haest,
Want u Lief die is vol pijn,
Maeckt gy haer wat warme wijn.
Wel pots hondert duysent veere,
Komt mijn Liefje in de kraem,
'k Sal de wyven braef tracteere,
Want dat is mijn aengenaem,
Doet 't soo 't hoort,
Doet soo 't hoort,
En brengt mijn de tyding maer,
Een ducaton is daer klaer.
Jn het kort so kreegh dat Meysje.
Daer een meysje op haer schoot,
En de Kraemheer had dat
| |
[pagina 72]
| |
reysje,
Daer een deel gasten genoot,
Want hy daer,
want hy daer,
Teerden als een Grave kint
Want het kosten hem geen splint.
De Kraemvrou gink hy besoeke
Met so groote vriendelijckheyt,
En vraegt haer of zy wat kloeke
was al met haer soete Meyt,
En daer by:
En daer by,
So vraegden hy op dat pas;
Wie van 't Kint de Vader was.
't Meysjen antwoorden hem snare,
't Js mijn in de slaep geschiet:
Daer ick in geselschap ware
Maer de man en ken ick niet,
Looft mijn vry;
Looft mijn vry,
En wilt beware mijn eer:
Jck sal 't u beloonen weer.
Zy gaf hem de sleutels dare,
Van haer Kamer en Kantoor:
Wilt mijn in de Kraem beware,
En haelt t'huys het gelt daer voor,
Weest mijn trouw,
weest mijn trouw,
En teert gy der maer op an,
Hout u als Vader daer maer van.
Wie sou in dees winters dage,
So een kraemheer wesen niet,
Dat mijn een Meyt dat quam vragen,
'k Sout haer seper weygere niet:
Wat segt gy,
wat segt gy,
Want om de wille van 't smeer,
Lickt de Kat de Kandeleer.
|
|