De nieuwe Hollandsen Boots-gesel, Ofte Bataviers helden-stuk

Behelsende de voor-naamste geschiedenisse, die in 't veroveren van de Spaense silver vloot te Vigos, en in meer andere zee en veldt-slagen is voor-gevallen: als mede verscheydene vryagie, vermakelijke kluchten, herders en matroose gezangen

[p. 53]

Een Nieu Lied, van een Jonckman en een Dochter, die malkander geriefde.

Op een schoone Voys.

Ick ben laestmael de Nieupoort uytgetreden,
Wat vond ick in mijnen wege staen,
Een mooy Meysje wel opgedaen,
Daer toe seer fraey van leden,
En haer rooder mont,
En haer Borsjes ront,
En haer oogen vol bevalligheden,
Haer blanken hals.
En haer Neusje welbesneden
Haer tanden wit,
En haer oogen als een git,
En haer Kin die heeft een split,
Na beneden.

[p. 54]

 

Jck sprack tot haer met soete Minne-klagten,

 

Gy zijt mijn overschoon Godin,

 

Toont my maer eens weder-min,

 

Want gy staet in mijnder gedagten,

 

Ziet u Minnaer aen,

 

Droevig voor u staen,

 

Want gy kunt u minne pijn versagten,

 

Of anders moet ik in de min versmagten,

 

Schoonste Godin,

 

Toont my eens weder-min

 

Sonder eenig tegen-zin,

 

Of gedagten.

 

 

 

Jonkman door u soete Minneklachten,

 

Hebt gy mijn jonger hert door-wont,

 

Cupido schoot in de gront,

 

Wat heeft sy my laten halen,

 

Met een Glaesje Wijn daer by,

 

Sy sey Jonckman en wilt niet schromen,

 

Versterkt eerst jou hert en wilt dan by my kome,

 

Op mijn Ledecant,

 

Om te blussen uwen brandt,

 

Met een goet verstant,

 

Sonder schroomen.

 

 

 

Doen ben ik met dat soete kint getrede,

 

Op haer Slaepkamertje wilt verstaen,

 

Jck gaf haer een kusje wel aengenaem,

 

Cupido bliesser Allarm,

 

Jck gaf haer een steek,

 

Dat sy niet week,

 

Sy pareerde het met magten,

 

Doen was het al gedaen,

 

Jk sprack van gaen met klagten,

 

So hebben wy de Nagt,

 

Met vreugde doorgebragt,

 

Tot dat 's morgens den dag quam breeken.

 

 

 

Jonckman het is nu tijdt van scheyden,

 

Want siet den held'ren dag komt aen,

 

Vader en moeder souden my slaen,

 

Sy souden ons beyde bekijven,

 

En zie daer is u gelt,

 

En 't is welle getelt,

 

Wilt op mijn gesontheyt eens drincken,

 

So gingen wy doen voort,

 

Al met een goedt Accoort,

 

Naer de Herberg hoort,

 

Met verblijden.