Groot vakantieboek

[p. 33]

Speel je mee?

Blaasbal

Hier is nog een leuk spel voor een verjaardagspartijtje. Daarvoor heb je nodig een stoel en twee ballonnen. Het is aan te bevelen een paar ballonnen in voorraad te hebben voor mogelijke ‘ongelukjes.’ De aanwezige jongens en meisjes verdelen zich in twee gelijke groepen en vormen, aan het eene eind van de kamer twee rijen naast elkaar. Aan het andere eind staat de stoel. Nu gaan de eersten op handen en knieën de ballon voortblazen, achter de stoel om, tussen de poten door en terug naar zijn of haar rij. Nummer twee neemt het over, enzovoort. De ballon mag natuurlijk niet met de handen worden aangeraakt. De rij die het eerst klaar is, heeft gewonnen.

Schatzoeken

Hiervoor heb je een aantal kleine voorwerpen nodig die je in huis verstopt, zó, dat ze gemakkelijk kunnen worden gevonden zonder dat een meubelstuk behoeft te worden verplaatst of verschoven. Het spel wordt door twee partijen gespeeld, en aan het hoofd van elk staat een kapitein. Dan zeg je bijvoorbeeld: ‘Zoek een postzegel van tien cent!’ Dan gaan de twee partijen aan het zoeken, maar alleen de kapitein mag het gevraagde voorwerp pakken. Als nu een van de anderen het vindt mag hij dit niet laten blijken, maar hij gaat ongemerkt naar zijn kapitein en vraagt hem het op te rapen. Deze brengt dan het voorwerp bij je en het volgende voorwerp is aan de beurt. De partij die de meeste voorwerpen heeft binnengebracht is de winnaar.

Welk dier ben jij?

Bij dit spel wordt een van de medespelers geblinddoekt de kamer uitgestuurd, terwijl de anderen in een kring op een stoel zitten. Ieder krijgt nu de naam van een dier en de geblinddoekte speler mag binnenkomen. Zonder zijn handen te gebruiken moet hij op de schoot gaan zitten van iemand uit de kring. Dan vraagt hij: ‘Welk dier ben jij?’, waarop de ander het geluid nadoet van het dier dat hij ‘is’. Nu moet de geblinddoekte speler raden wie het geluid maakt en welk dier het is. Hij mag maar één keer raden, maar vóór hij dat doet mag hij het geluid een keer laten herhalen. Vergist hij zich, dan moet hij het bij een volgende proberen; heeft hij het goed geraden dan ruilt hij van plaats met degene die hij heeft herkend. Als de nieuwe ‘rader’ de kamer uit is, kiezen de achterblijvers vlug een andere plaats en dierennaam, anders zouden ze voor de zojuist geblinddoekte speler te gemakkelijk te herkennen zijn.